Ellie Vranken

Al vier dagen ben ik het aan het uitstellen, zelfs vanavond nog. Maar nu mag ik niet meer wachten. De tijd dringt, morgen is mijn laatste dag. Afscheid nemen…

Het is me in die drie jaar nog nooit overkomen: ik vind de woorden niet.

Tweeëneenhalf jaar in cijfers gevat: 535 berichten van mij, 951 foto’s van mijn buren, 12.597(!) reacties van jullie…

Wat hebben we samen een lange, mooie weg afgelegd.

Toen we eraan begonnen, wist ik niet veel van bloggen af. Ik heb het samen met jullie al doende geleerd. En we zijn een hechte vriendengroep geworden. Ik heb enorm genoten van de afgelopen jaren. En ik wil jullie bedanken.

Myrthe, omdat je altijd zo snel reageerde, en altijd op de jouw eigen, bescheiden manier.  Elise, jou hebben we leren kennen als vurige verdedigster van Luc. Zelfs in de zwaarste tegenwind was je niet van je stuk te brengen ;-).  Jeffrey “kbhunl“, op jou konden we rekenen als er een probleem op te lossen viel.

Lieve,  jij hield van krachtige formuleringen.  Mieke, jij kwam altijd met een warme emotie.  En Gertie, jij zette ons met onze twee voeten op de grond als we  te romantisch werden over Pauliens zwangerschap..

Jeff, Kurt, Cedric, Joris … chapeau voor jullie persoonlijke getuigenis in verband met Franky’s geaardheid. Xopotl, jij was hier samen met Anton de onvermoeibare advocaat van Nina. Zoals Christel ons graag wees op positieve kanten van Marianne.  En Suzanne, jou heb ik ervaren als een echte coach, met altijd een wijs woord op het juiste moment.

En dan waren er nog Maarten, Maartje, Tom, Karen, Caroline, Rolf, Sam. En Wil en zijn collega’s op kantoor. En de bloggers van het eerste uur: Vincent, Britt, Jeanne, Bernadette … en zoveel, zoveel, zovele anderen. En ik ben erg blij met je initiatief van Glurenbijdeburen, Kat, je doet dat goed.

Ergens heb ik nog een citaat, maar ik vind het niet meer terug in al de chaos van het inpakken … maar het gaat ongeveer zo: “Vriendschap is als een berg. Pas als je er vanop een afstand naar kijkt, besef je de omvang ervan.” Dat gevoel zal mij ook overvallen ….

En liefde? Dat omvat voor mij maar één woord: Rik.

We zijn zover. Vanaf woensdag stap ik in een andere realiteit.

Dan is er alleen nog deze blog, een kleine oase op het wereldwijde net, om te herlezen en te bekijken als we heimwee hebben.

Het is stralend weer, maar veel tijd om daarvan te genieten zit er niet in! Rik en ik zijn volop bezig met de laatste regelingen voor ons grote avontuur.

Dit weekend gaan we langs bij onze familie om afscheid te nemen – en om hen gerust te stellen. We gaan geen enkel onverantwoord risico nemen. Voor onze naaste vrienden geven we zaterdagavond een drink. En gisteren heb ik afscheid genomen van de collega’s op school. En van mijn klas. .. Eén ding stelt me gerust: mijn opvolgster is een heel bekwame jonge collega. Ik heb haar nog als stagiaire gehad. Het afscheid van de leerlingen viel me het zwaarst. Ze hebben een zelfgemaakt toneeltje voor mij opgevoerd, met een liedje en al! Je zakdoeken zijn goed van pas gekomen, Suzanne!

Nog vijf en een halve dag. We hebben een tijd geleden per dag een To Do-lijst opgesteld. Eerst leek me dat zwaar overdreven, maar Rik drong daar op aan. En nu ben ik blij dat we die lijst hebben. Want met al die emoties van de laatste dagen, is het goed dat ik nu en dan kan overschakelen op automatische piloot. Gewoon lijst bekijken, doen, en afstrepen.

Eén ding staat niet op die lijst: nog een paar blogberichten met jullie delen…
Voor ik het vergeet: weet je wat ze dit weekend op Eén spelen? “Slumdog Millionaire“! Dat is de film waar ik hier eerder al over gesproken heb. Over een jongen uit Mumbai, uit de slums (sloppenwijken) daar. Dat kan toch geen toeval meer zijn – dat is nu juist waar we naartoe gaan voor ons project!! ZATERDAG 4 JUNI, 21u05 op EEN.
En hier is een foto van een paar dagen terug in Ter Smissen, toen ik daar afscheid ben gaan nemen van mijn buren – het was nog vòòr de grote brand:

Die foto ga ik koesteren.

Gisterenavond om halfelf aangekomen bij Rik, moe maar gelukkig. En weemoedig …. wat een afscheid! Zoveel nieuwe en bekende gezichten gezien,  handtekeningen uitgedeeld, complimentjes gekregen ….Een fantastische afsluiting van drie jaar radio en blog. Ik ben ontzettend dankbaar dat ik dit allemaal heb mogen meemaken. Suzanne heeft hier gisteren al een prachtig verslag achtergelaten. Hier volgt het mijne.

Het was al over tienen toen de shuttle wagen mij aan het radio2-standje dropte. Twee promotie-jongens van Radio2 waren daar al hard aan het werk met het opblazen van ballonnen. Toch snel nog even poseren ….

De hooikoorts had z’n werk prima gedaan  😦 : mijn stem was zo goed als weg. Daar had ik het volgende op gevonden:

En dan kon het signeren beginnen. Veel nieuwe gezichten dit jaar ….

Van Suzanne  kreeg ik een heel toepasselijk afscheidsgeschenkje: een doosje mooie satijnen zakdoeken :).

Onder de middag werden mijn buren en ik opgehaald voor een snelle lunch. Achter het grote podium stond een VIP-tent opgesteld, maar de meeste buren genoten liever van het zonnetje:

Jenny stond in de tent te eten samen met Nancy en … Leo:

….. tot grote ergernis van Yvette.

Peter was dolblij dat Barcelona de voetbalbeker gewonnen had, en deelde die vreugde met verschillende dames:

Na de lunch ging het signeren door. Bij Bram, Franky, Tim en Jens was het een totale overrompeling:

Poseren maar, als ware volkshelden:

Ze raakten nauwelijks op tijd terug in de backstage, want ze bleven maar signeren om hun fans niet teleur te stellen. En toen de auto hen tot in de VIP-ruimte bracht, werden ze overvallen door reporters van televisie met hun indrukwekkende opname-apparatuur, en door fotografen …. Links 2 security-mensen die moesten verhinderen dat de fans de jongens bleven achtervolgen:

Intussen was het publiek al uit de bol aan het gaan tijdens het optreden van Jens en z’n band. Die bleef het ene nummer na het andere spelen, in afwachting dat Bram, Franky en Tim zich een weg naar het podium hadden gebaand .

Eindelijk was het dan zover. We stonden allemaal klaar aan de trap …. en presentator Sven De Leijer riep ons het podium op.

Een storm van enthousiasme kwam ons tegemoet…..

Als aandenken kregen we allemaal een boek waarin de fans gelukwensen hadden geschreven. Een geweldig geschenk!

Het slotmoment was aangrijpend: drieduizend ballonnen gingen de lucht in !

In naam van al mijn buren: bedankt voor een onvergetelijke dag!!!

P.S.: Als je meer foto’s wil zien, klik dan op deze link.

P.S.2: De blog blijft actief  en open voor reacties tot 8 juni – blijkbaar de verjaardag van Muizeke!

Jullie hebben hier al veel donkere voorgevoelens geformuleerd voor vanavond in Ter Smissen. Ik ga dadelijk even langs, maar ik kan helaas maar heel even blijven. Om acht uur moeten Rik en ik namelijk naar een bijeenkomst van de vrijwilligers die op woensdag 8 juni naar Mumbai vertrekken.

Mijn emoties worden op de proef gesteld … afscheid van jullie, mijn buren, mijn omgeving …. Zoveel ontroerende reacties. Maarten, Britt, Wil en al die anderen, bedankt!

Maar gelukkig is er nu zondag nog het grote burenfeest. Ik heb zojuist een pak informatie gekregen.

Mijn signeerstand is “Radio 2“. Ik heb geluk, want het tentje staat op dezelfde plaats als vorig jaar. Dit jaar zal er maar 1 ingang zijn. Je komt eerst door de controle, dan zie je “Onthaal”, en dan “Radio 2”.  Aan de rechterkant. Zo zag het er vorig jaar uit:

De deuren gaan open om 10u. Ik hoop dat ik daartegen op mijn plaats sta … ik beslis dat namelijk niet zelf; samen met mijn buren word ik afgezet met een shuttle busje. Bij de ingang krijg je zoals de vorige jaren een mapje, en dit jaar is dat een “feestbundel”. Daarin zit een heel leuke verjaardagskaart, met foto’s van al mijn buren erop. Dit kaart kan je dan laten signeren. Leuk idee, hé?

Mijn signeer-uren zijn: 10u-12u30 en 13u30-16u30. Tussenin word ik opgehaald om te eten. Hou de klok goed in de gaten, want ALLE BUREN stoppen om 16u30 met signeren!

Suzanne, Kurt en anderen hebben hier al suggesties gedaan om elkaar te herkennen. Misschien kunnen we daar afspraken voor maken? Ik geef alvast een voorzet – ik bouw voort op het idee van Suzanne: jullie zouden bvb een naamplaatje kunnen opspelden, of gewoon het woord “Ellieblogster” of “Ellieblogger“. Meer ideeën welkom!
En hier is Jeffrey’s voorstel : het ontwerp van Jeffrey

Ik ga uiteraard mijn fototoestel meebrengen en foto’s van ons maken. Die zet ik dan, net als de vorige jaren, hier op de blog!

O ja, en dan het antwoord op de vraag van Vincent: ja, de blog blijft hier online. En mijn fotoblog ook. Klik op de link .

Tot mijn vertrek (woensdag 8 juni) kunnen we hier nog met elkaar praten. Dus we hebben nog wat tijd…. en op dit bericht kun je nog reageren tot zaterdagavond.